بیشتر معاملات در بازار فارکس به طور مستقیم به تجارت و یا حل و فصل بین المللی ارتباط ندارند، اما به طور کلی اغراق آمیز هستند. برای هر معاملات مربوط به معاملات مالی در بازار فارکس، 7 از 9 معاملات در مبادله انجام می شود ارز فوری، بر عکس سایر ابزارهای مالی مثل سهام و معاملات سلف، در یک بورس داد و ستد نمیشود. به لطف پیشرفتهای فناوری در حوزه هایی مثل الکترونیک و ارتباطات راه دور، شبکه بانکها و کارگزارها به یک سیستم تقریباً آنی انتقال جهانی اطلاعات، دادهها و وجوه دسترسی پیدا کرده اند. به کمک چنین پیشرفتهایی، بازار تبادل ارز فوری نسبت به سایر محصولات مالی، که محدود به منطقه های زمانی خاص هستند و باید فشارها و سردرگمی نامنظم و غیر عادی تالارهای داد و ستد را تحمل کنند، مزیتی چشمگیر یافته است.

امروزه بانکها و کارگزارها با سیستم های رایانه ای کار میکنند که قیمتهای دوطرفه همواره به آنها تزریق میگردد و تجار بر اساس آن قیمتها به داد و ستد میپردازند. این سیستمها شفافیت بیشتر و دسترسی آنی به اطلاعات قیمت در هر نقطه ای از جهان را تضمین میکنند.

تجارت ارز (FX)

قیمت واحدهای پول همیشه به صورت جفت بیان میشود؛ بنابراین، همه داد و ستدها به خرید آنی یک واحد پول و فروش آنی یک واحد پول دیگر منجر میشود. هدف از تجارت ارز (FX) تبادل یک واحد پول با واحد پول دیگر است با این امید که قیمت بازار تغییر خواهد کرد و ارزش واحد پول خریداری شده نسبت به ارزش واحد پول فروخته شده افزایش خواهد یافت.

وقتی تاجری یک واحد پول، که بعداً ارزش آن افزایش مییابد، را می‌خرد، باید آن واحد پول را بفروشد و از این راه سودی کسب کند. یک تجارت باز یا پوزیشن باز تجارت یا پوزیشنی است که در آن تاجر یک جفت ارزی را خریده/فروخته، اما هنوز معادل آن را نخریده/نفروخته تا به نحوی مؤثر پوزیشن را ببندد.

اصول نرخ دادن

قیمت تمام ابزارهای مالی شامل "پیشنهاد" و "درخواست" است. قیمت "پیشنهاد" قیمت قیمت بازار عرضه شده برای خرید ارز است «فروشنده میفروشد»، در حالی که قیمت "درخواست" قیمت بازار عرضه شده برای فروش ارز است «معامله گر خرید می کند». تفاوت عرضه و تقاضا نامیده می شوددر خصوص کلیه محصولات مالی، نرخ های ارز شامل یک «قیمت خرید» و یک «قیمت فروش» است. «قیمت خرید» قیمتی است که یک بازارگردان مایل است به آن قیمت جفت ارزی را بخرد «که در این صورت، مشتریان نقش فروشنده را ایفا میکنند»؛ حال آنکه «قیمت» فروش قیمتی است که بازارگردان جفت ارزی را به آن قیمت خواهد فروخت «که در این صورت، مشتریان نقش خریدار را ایفا میکنند». تفاوت بین قیمت خرید و قیمت فروش را اصطلاحاً «اسپرد» (Spread) مینامند.

در بازار عمده فروشی، واحدهای پول با استفاده از پنج شماره مهم مظنه میشوند، و آخرین رقم یک «پوینت» یا «پیپ» نامیده میشود. در تبادل ارز فوری، مثل هر ابزار مالی داد و ستد شده دیگر، یک هزینه فوری برای ایجاد پوزیشن وجود دارد. به عنوان مثال، ممکن است EUR/USD به قیمت 1/3150 خریداری و به قیمت 1/3153 فروخته شود؛ این اسپرد سه پیپی نشان دهنده هزینه تاجر است، که در صورت تغییر مساعد قیمت ارز در بازار، می تواند جبران شود.

ICM با مظنه دادن قیمت خرید و قیمت فروش در زمان واقعی، تضمین میکند که تجار همیشه قیمتی منصفانه را در کلیه معاملات خود دریافت کنند.

مفهوم حاشیه اعتبار (مارجین )

«حاشیه اعتبار» یک سپرده دال بر حسن نیت است که به تاجر این حق را میدهد که ارزش قرارداد مبنای یک واحد پولی، شمش فلزات گرانبها، یا سایر ابزارهای مالی اشتقاقی را خرید و فروش کند. این الزام حاشیه اعتبار به سرمایه گذار اجازه میدهد تا با سپردهای نسبتاً کم مقدار زیادی پول را داد و ستد کند. پرداخت کم برای حاشیه اعتبار یک از دلایل اصلی محبوبیت زیاد تبادل ارز فوری در نزد سرمایه گذاران خرده پا است.

شرکت کنندگان در بازار

بانکهای مرکزی

بانکهای مرکزی در اکثر کشورها مسئولیت کنترل نهایی عرضه پول و نرخهای سود را بر عهده دارند. این بانک‌ها ضمن مداخله در بازار ارز، سعی میکنند با استفاده از ذخایر ارزی خود یا تأثیر گذاشتن بر نرخهای بهره از طریق عملیات «بازار پول»، نوسانات بازار را برای واحدهای پولی که آزادانه قابل تبدیل هستند تعدیل کنند.

بانک های تجاری

بانکهای تجاری بازارگردانهایی هستند که قیمتهای دوطرفه را برای تبادل ارز فوری ارائه میدهند که مدام تغییر داده میشود تا آنها بتوانند بین عرضه و تقاضا برای واحدهای پول توازن برقرار کنند. در بازارهای ارز، نرخ تبادل بین بانکی قیمت عمده فروشی و نرخ تبادل تجاری قیمت خرده فروشی است.

کارگزارها

کارگزارها واسطه هایی هستند که قیمتهای بازار دریافت شده از بانکها را از طریق شبکه های الکترونیکی یا ارتباط از راه دور به سایر کسانی که در بازار فعالیت میکنند انتقال میدهند. این نرخها صرفاً یک شاخص نیستند، بلکه قیمتهایی تلقی میشوند که دلالها مایل هستند به آن قیمتها خرید و فروش نمایند، معمولاً برای یک مبلغ قابل قبول و قابل عرضه در بازار.

شرکتها

شرکتها در ابتدا به منظور داد و ستد تامینی ارزهای خود و کاهش خطراتی که ارزهای آنها را تهدید میکرد، وارد عرصه معاملات ارز شدند. امروزه، شرکتها به نحوی روز افزون سیاستهای تهاجمی تری را اتخاذ و فعالانه در عرصه تجارت ارز شرکت میکنند. شرکتهای بزرگ و چند ملیتی حتی اتاقهای داد و ستد داخلی و دوایر کنترل اعتبار مخصوص به خود را دارند، اما اکثر شرکتها هنوز هم معاملات ارزی خود را از طریق دلالها انجام میدهند.

شرکتهای تعاونی سرمایه گذاری در سهام

بسیاری از سرمایه گذاران امروز, سهام در صندوق های متقابل را خریداری می کنند که برخی از آنها بیش از 1 میلیارد دلار در دارایی ها است و توسط یک یا چند مدیر صندوق مدیریت می شوند. با تاکید بر نقدینگی، استراتژی تجاری و سیاست صندوق، ممکن است تمام روز، بسیاری از سرمایه گذاران خرده پا سهام را از طریق شرکتهای تعاونی سرمایه گذاری در سهام خریداری میکنند. برخی از این شرکتهای تعاونی سرمایه ای بالغ بر 1 میلیارد دلار آمریکا دارند و توسط یک یا چند مدیر اداره میشوند. بسته به میزان نقدینگی، راهبرد تجاری و قوانین کلی شرکت تعاونی، مدیران شرکت درصد خاصی از این وجوه را در بازار تبادل ارز سرمایه گذاری میکنند. امروزه، اندازه و حجم معاملات برخی از صندوقها از اندازه و حجم بعضی از بانکهای مرکزی بیشتر است.

مؤسسات دولتی

این مؤسسات چندان در بازار فعال نیستند، اما تحت شرایط خاص، می‌توانند وجوه زیادی را به بازارهای تبادل ارز تزریق کنند؛ این کار عمدتاً توسط کشورهای در حال توسعهای صورت میگیرد که در آنها صادرات و واردات کالا در انحصار سازمانهای دولتی قرار دارد.

سرمایه گذاران خرده پا

حجم و تعداد معاملاتی که توسط سرمایه گذران خرده پا انجام میگیرد افزایشی سریع داشته است. امروزه، تعدادی فزاینده از سرمایه گذاران خرده پا با گذاشتن وثیقه هایی نزد کارگزارها مثل ICM، به داد و ستد در بازارهای تبادل ارز فوری و معاملات سلف میپردازند. این گونه سرمایه گذران امروزه اهمیتی روز افزون یافتهاند و در شرایط خاص بازار نقدینگی، تأثیراتی کوتاه مدت بر تغییرات نرخ تبادل ارز دارند.

آنچه هر تاجر باید بداند

بازار تبادل ارز فوری، به دلیل اندازه، حجم عظیم نقدینگی و تمایل واحدهای پول به تغییرات قوی و مساعد، یکی از پرطرفدارترین بازارهای سرمایه گذاری است. یکی از جنبه های جذاب داد و ستد ارز میزان بالای اهرم مالی موجود است. ICM اجازه میدهد که پوزیشنها، در بعضی موارد، از اهرم مالی حداکثر 400:1 برخوردار شوند. در نبود مدیریت خطر مناسب، این میزان بالای اهرم مالی میتواند به نوسانهایی عظیم بین سود و زیان منجر گردد. با در نظر داشتن این واقعیت که حتی تجار باتجربه هم بعضاً دچار ضرر و زیان میشوند، توصیه میشود سرمایهگذاری در بازار تبادل ارز فوری فقط با استفاده از وجوه تخصیص یافته برای سرمایه گذاری مخاطره آمیز صورت گیرد، تا در صورتی که فرد متحمل ضرر و زیان شود، رفاه مالی شخصی خود را از دست ندهد.